“Bas Nijhuis ziet wel eens een overtreding bewust door de vingers” lees ik in het AD. Het gaat over zijn manier van fluiten, oftewel ‘de Nijhuis-stijl’. In mijn boek ‘GAS en REM in de sport’ lees je hoe dit komt. Ik sprak onder andere met Kevin Blom over het verschil tussen hem en Bas Nijhuis.
Zo vertelde Blom: “Ik ben een controlefreak. Ik wil consequent zijn en alles netjes hebben.” Je ziet dit gedrag terug na de wedstrijd. “Als ik thuis ben op zondag, dan zorg ik dat mijn schoenen in het vet worden gezet, ze zijn helemaal schoon en droog. Kleren liggen klaar. Dat ligt allemaal recht.” Ook tijdens de wedstrijd is controle belangrijk voor hem: “In de geest van de wedstrijd fluiten, ik heb geen idee wat ze ermee bedoelen. In elke wedstrijd moet je de regels hanteren,” zegt Kevin Blom. “Mijn collega Bas Nijhuis gooit zijn schoenen met aarde en al in zijn tas. Dat zou ik nooit doen.” Je ziet verschil in karakter terug op het veld. “Bas fluit anders, waarbij hij meer intuïtief handelt, op gevoel. Laat het maar gebeuren en daarop reageert hij,” aldus Blom. Zelf is hij preventiever, eerder ‘jongens, niet doen’.
Scheidsrechters zijn geen computers. Zij nemen hun persoonlijke eigenschappen mee het veld op. Dat zie je terug in hun acties. Blom zegt hierover: “Soms ben je te strikt in het toepassen van de regels, ‘hier sta ik voor’, dan zit je daaraan vast. Met het terugkijken van de beelden van de wedstrijd dacht ik dan weleens: joh, had lekker die hoekschop gegeven.”
De Nijhuis-Blom-stijl. Gevoel en ratio je hebt het als scheids allebei nodig.